Deel 5: Waanzin dia

13 december 2016 - Kharagpur, India

Mijn week begon met een aangename verrassing uit Nederland. Deze verrassing was in de vorm van een pakketje vol met kruidnoten, puzzels en meer uit Nederland. 

Het eerste weekend ben ik naar Puri gegaan. Puri is een plaats aan de Golf van Bengalen, bekend om zijn mooie strand. Voor mij was dit in ongeveer 6 uur met de trein te bereiken (zo'n 400 km). Tot mijn verbazing was de trein best wel op tijd. Best indrukwekkend gezien het beginpunt van deze trein New Delhi was (1400 km/2 dagen verderop). Ik kwam 's ochtends rond een uur 6 aan in Puri, waar ik ben begonnen met een flinke strandwandeling. Uiteindelijk kwam ik uit op een immens druk plein voor de zogeheten Jagannath tempel. Mensen die koe eten mochten helaas niet deze tempel in. In plaats daarvan kon ik via het dak van de bibliotheek tegenover de tempel (waar ik uiteraard alleen naar binnen mocht wanneer ik een "vrijwillige" donatie deed) van het uitzicht genieten. Ik moet eerlijk zeggen dat ik (mede door het enigszins gebrekkige uitzicht) de tempel zelf niet heel indrukwekkend vond. Het gedrang eromheen was dat echter wel. Puri is een van de heiligste plaatsen in India, wat dus betekende dat er enorme hordes Hindoes in de rij stonden om de tempel in te mogen. Om deze gelovigen heen stonden ongeveer net zoveel verkopers van beeldjes, weefsels, sweets (zoete broodjes en cakejes) en sieraden. Dit in contrast met het lege dak waar ik op stond, waar maar een persoon tegelijk werd toegelaten (niet dat er meer mensen naar boven wilden, maar toch, het idee was leuk). Na even van de rust op het dak te genieten ben ik weer op pad gegaan voor het volgende doel van mijn bezoek aan Puri, de zonnetempel in Konark (zo'n 30-40 km ten oosten van Puri). Ik was gelukkig één van de eerste die de bus naar Konark instapte, waardoor ik een zit(metjeknieentegenjeneusaan)plaats had, daarna werd de bus nog flink volgestouwd. Toen de bus wegreed trok de conducteur nog een handvol mensen van de straat de bus in om er zeker van te zijn dat niemand bewegingsruimte had. Na me eventje boos gemaakt te hebben over het bordje bij de ticketbalie (Indian: 25 rupee, Foreigner: 500 rupee) ben ik het terrein opgegaan. De zonnetempel in Konark was een stuk bijzonderder dan de tempel in Puri. De tempel (ergen in de 13e eeuw gebouwd) is enorm, maar staat toch helemaal vol met gedetailleerde graveringen. Ook hier stond het terrein helemaal vol met (Indiase) toeristen, die natuurlijk allemaal graag weer met mij op de foto wilden. Terug in Puri aangekomen (met de sardientjebus), besloot ik nog wat langs het strand te banjeren. Hier kwam ik een man met een kameel tegen die me aanbood om een ritje te maken, daar zeg je natuurlijk geen nee tegen. Even later reed ik op een kameel de ondergaande zon tegemoet, ik voelde me net Lucky Luke ;). De volgende ochtend werd ik wakker in mijn (ubercheape) hotel, waar ik er vrij snel achterkwam dat ik geen stromend water had. Je moet wat, dus heb ik een ochtendduik genomen in de zee, heerlijk verfrissend! De rest van de ochtend ben ik door Puri gebanjerd op zoek naar de beroemde Puri cheesecake (zonder het te vinden), voordat ik weer mocht beginnen aan mijn reis terug naar Kharagpur. 

De week daarna ontdekte ik dat ze (de studenten dan) hier aan een wintervakantie doen. Deze vakantie duurt de hele maand December, niet slecht dacht ik zo. Ik kwam erachter dat de vakantie begonnen was toen ik me rond 9 uur 's avonds afvroeg waarom ik nog geen eten had gekregen, na navraag bij de receptie bleek dat het eten nog zou komen. Toen ik een half uur later nog niks had ben ik nog maar een keer langs de receptie gegaan, toen bleek dat ik toch geen eten kreeg omdat de mess (soort van kantine) gesloten was ivm vakantie. Oftewel, 'go outside for food'. 

Het weekend daarna heb ik niet bijzonder veel uitgevoerd, moet ook gebeuren. Afgelopen zondag ben ik naar Digha geweest. Digha is een klein strandplaatsje (een uur of 3 met de trein) dat leeft van de toeristen. Alle Indiers uit Kolkata en omstreken gaan hierheen voor hun vakanties en/of weekendtrips, behalve een strand is er niet heel veel. Ik heb hier een dagje rondgewandeld en een snelle duik genomen. Ik krijg het gevoel dat de Indiers erg van samenklonteren houden. Bij de ingangen van het strand staat het helemaal vol, terwijl er 50 m verderop geen mens te bekennen is. Zo is Digha een redelijke moderne stad waar vrij veel (rijke) Indiers rondlopen, maar je hoeft nog geen 500 m de stad uit te lopen om terecht te komen in een vrijwel leeg gebied waar beschaving (riolering, afvalverwerking of wat dan ook) ver te zoeken is. Dit blijft toch nog wel een puntje van ergernis voor mij, de meeste (hoger opgeleide) Indiers weten heel goed dat er nog veel te verbeteren is aan hun land. Maar tegelijkertijd donderen ze wel zonder enige twijfel hun afval overal en nergens neer. Een paar mannen die ik een tijd geleden sprak lachten me nog niet uit toen ik weigerde mijn afval uit het raam van de trein te gooien. Rare jongens, die Indiers.

Inmiddels heb ik nog ongeveer 3 weken stage te gaan. De komende weken ga ik ontdekken of er hier enige vorm van Kerstmist gevierd wordt, ik ben benieuwd!

Foto’s

3 Reacties

  1. Bouke Scheltinga:
    15 december 2016
    Prachtig mooie titel weer!
  2. Sophie:
    17 december 2016
    Wat gaaf zeg!!
  3. Annahanse:
    25 december 2016
    Kerst zal daar anders zijn; toch goede kerstdagen en de beste wensen voor 2017!