Deel 6: Eva's indiategratie In dia

Inmiddels is het alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst een update heb gedaan. Dus bij deze dan toch nog maar een update.

Mijn laatste weken in Kharagpur heb ik vrij weinig uitgevoerd. Mijn stage liep tegen het einde aan en ik ben dus vooral bezig geweest met mijn stageverslag en de administratie die bij de afronding van een stage hoort. Zowel Kerstmis als nieuwjaar is zonder al te veel bijzonderheden voorbij gegaan hier. Tijdens de kerstdagen werden er kerstcakes verkocht, en er was hier een daar een Indiër die me een "Merry Christmas" wensde, maar verder was er niks te zien van Kerstmis op de campus. Hetzelfde verhaal geld voor Nieuwjaar. Op de campus kon je plaatselijk wat muziek horen, maar geen vuurwerk en de complete viering was een stuk minder uitgebreid dan de viering van het nieuwe Hindoe jaar (Diwali). Oftewel, voordat ik het wist was ik al bezig met de laatste eindje van mijn stageverslag aan elkaar aan het knopen. Uiteindelijk ben ik gematigd tevreden over mijn stageverslag, niet alles is zo gegaan als ik het had gewild maar al met al heb ik het volgens mij oke afgerond. Januari bracht niet alleen een nieuwjaar, maar ook een Eva in een vliegtuig naar Kolkata. Op 3 Januari heb ik haar daar opgehaald en daarmee begon het tweede (en nog veel leukere) deel van mijn Indiavontuur.

Eva en ik zijn samen eerst een dagje naar Bishnupur (bekend om zijn terra cotta tempels) geweest. Ikzelf was daar al een keer geweest, maar het leek Eva leuk om daar ook nog even langs te gaan. In Bishnupur zijn we weer langs alle tempeltjes gegaan en zijn we tot de conclusie gekomen dat twee westerlingen nog een stukje meer opvallen dan één westerling. Een hele kudde schoolkinderen (denk ik) durfde na een half uur staren eindelijk op ons af te stappen en moesten vervolgens allemaal tegelijkertijd en omstebeurt met ons op de foto. 

De volgende dag heb ik afscheid genomen van mijn professor en collega's en van de IIT om door te gaan naar Kolkata. Op de IIT was het toevallig gigantisch druk omdat het nieuwe semester begon, dit ging gepaard met een praatje van een alumnus van de IIT, CEO van google Sundar Pichar. Helaas hadden wij geen tijd meer om hier heen te gaan. Door een beetje treinvertraging kwamen wij laat in de drukte van Kolkata aan. Hier hebben wij een hotel gezocht in de buurt van Sudder Street, de backpackersbuurt. De hoeveelheid westerlingen die we tegenkwamen werd gelijk vertiendubbeld. Doordat we wat laat aankwamen in Kolkata hadden we niet veel keus qua hotelkamers en moesten we genoegen nemen met een behoorlijk smerige kamer, waardoor het vooruitzicht van overnachten in de jungle opeens een stuk plezieriger werd. Lang konden we niet genieten van de kamer want de volgende ochtend vertrokken we al vroeg met een groep van 10-15 anderen richting de Sundarban (Sundar = Mangrove, Ban = forest) om op jacht te gaan naar royale bengaalse tijgers. We begonnen met een rit van 3.5 uur in een slingerende (mede dankzij de rijstijl van de chauffeur) grote bus. Vervolgens moesten we overstappen naar een veerboot, toen naar een autorickshaw (lekker door de gaten in de weg crossen) en uiteindelijk nog een stukje in een boot. Na 4-5 uur reizen kwamen we aan in de eco-village, waar we intrek mochten nemen in het Jack-Sparrow hutje (andere keuzes waren Bob Marley, Clint Eastwood en John Lennon). Het hutje was tot onze verbazing behoorlijk luxe. Een zacht bed, genoeg dekens, een klamboe en zelfs stromend (koud) water. Zelfs elektriciteit was beschikbaar in de eco-village, alle energie hier werd opgewekt door zonnepanelen. Het middagprogramma bestond uit een wandeling naar een "dorpje" verderop, en een zoektocht naar ijsvogeltjes. De inwoners van dit dorpje zijn vrijwel volledig afgesloten van de buitenwereld en moeten overleven van rijst, kippen, visserij en de groenten die ze zelf verbouwen. Op het moment dat wij langskwamen was het hele dorp ongeveer bezig met cock-fights. Iedere man, vrouw en kind had zijn zelfopgevoede haan meegenomen voor deze gevechten. De hanen krijgen een klein mes aan hun poot gebonden en worden tegenover elkaar gezet, de overlevende haan wint. Weddenschappen werden er niet afgesloten, alles was vriendschappelijk en het werd afgesloten met kippennoodles voor iedereen. Na een redelijk korte (maar erg goede) nachtrust werd er de volgende dag werd er om 5:45 Chai (soort van thee met veel melk en suiker) geserveerd voordat we op pad gingen. De hele verdere dag zaten we vast op een boot (gelukkig inclusief kok) die ons door de jungle voer. Hier hebben we onder andere veel natuur, vogeltjes, een paar krokodillen, veel aapjes en een paar hertjes gezien. Tijdens de dag zijn we twee wachttorens afgegaan maar de tijgers hielden zich helaas (maar zoals verwacht) verborgen, dit kan natuurlijk best wel eens komen doordat er een gigantische troep toeristen (wij waren beslist niet het enige bootje op het water) naar op zoek was. Aan het eind van de dag stapten we weer in de boot, autorickshaw, veerboot en bus om 's avonds laat weer in de hectiek van Kolkata terecht te komen waar we verwelkomd werden door een koor van autotoeters die we niet echt gemist hadden.

Veel tijd voor nachtrust was er niet want de volgende ochtend vertrok om 06:35 onze trein naar New Jalpaiguri alweer. Tenminste, dat was het idee. Terwijl wij in paniek waren doordat we onze trein niet kon vinden, bleek uiteindelijk dat deze een leuke 1.5 uur vertraging had (bij het beginstation al, best netjes). We hadden redelijk luxe plaatsen in de trein, maar mede door een extra 1.5 uur vertraging hadden we hier na zo'n 14 uur toch best wel genoeg van. NJP (New Jalpaiguri) was voor ons eigenlijk een tussenstation. We hebben 's avond snel een mooi hotel (met duizenden muggen) gezocht gezien we de volgende ochtend vroeg weer op de toy train zouden stappen. Het geluk zat ons niet mee, want dit keer waren wij te laat en vertrok de trein wel op tijd. Gelukkig is de toy train niet zo snel en konden we hem nog inhalen door een taxi te nemen naar het volgende station. De toy train is een lief schattig speelgoedtreintje (tot een paar jaar geleden door stoom aangedreven, inmiddels door diesel) die je heel erg langzaam de bergen in tjoekt. Dat is geen probleem, want de stoelen zijn goed en de uitzichten die je hebt zijn geweldig. Rond een uur of half 4 's middags kregen we voor het eerst zicht op ons eindpunt Darjeeling. Darjeeling is een prachtige stadje dat over de bergwand heen is gedeponeerd, van een afstandje in de laatste stralen zonlicht was dit een erg bijzonder uitzicht. Toen we uit de trein stapten ontdekten we dat we een flink aantal kilometers noordelijk en een flink aantal meters omhoog waren gegaan, wat er in resulteerde dat de temperatuur een flink aantal graden omlaag was gegaan (rond de 5 graden overdag). Gezien wij net de jungle uit gerold waren en onze teenslippers en t-shirtjes nog aanhadden was dit even schrikken, gelukkig konden we ons opwarmen door de steile bergweggetjes op te hobbelen in de richting van ons hotel (met soort van af en toe warm water!). Nadat we hier ingecheckt waren zijn we nog even Darjeel in gegaan. Darjeeling is heel anders dan de andere Indiase steden die ik tot nu toe ben tegengekomen. De straten zijn (denk ik) permanent verlicht alsof je op een kerstmarkt rondloopt (wat dan wel weer klopt met de temperaturen), de restaurants gaan al om 8/9 uur 's avonds dicht (in tegenstelling tot 10/11 uur 's avonds in andere Indiase steden) en er wordt heel veel vlees gegeten (kip, varken en zelfs koe). De inwoners lijken wat mij betreft ook meer Nepalezen/Tibetanen dan Indiërs. In onze dagen in Darjeeling zijn we meerdere keren flink de weg kwijt geraakt want de straten zijn ingedeeld als een doolhof (inclusief doodlopende straatjes en volgens mij bewegen sommige muren ook). Een Indische ontbijtje (een curry en wat roti-achtige broodjes) is hier ook niet te vinden, in plaats daarvan krijg je een Engels (?) ontbijt met eieren en toast en zelfs havermout. Zoals de naam misschien al doet vermoeden hebben wij in Dareeling veel thee gedronken. Na een paar dagen op rij vroeg in paniek om treinen te halen konden we hier uitgebreid uitslapen (voor 9 uur is het veel te koud om al iets uit te voeren), ontspannen ontbijten met een kopje thee of koffie, de gezellige straatjes van Darjeeling afhobbelen en genieten van de prachtige uitzichten op de omringende bergen. We zijn onder andere langs gegaan bij een mountaineering institute/museum (opgericht door Tenzing Norgay, de Indische sherpa die samen met Sir Edmund Hillary als eerste de Mt. Everest beklom), een dierentuin (waar we dan eindelijk die royale tijger gezien hebben), een theeplantage en botanische tuinen. Morgen gaan we weer vroeg op om (als het niet te bewolkt is) de zon te zien opkomen boven de Kanchandzonga (op 2 na hoogste berg van de wereld) en misschien zelfs de Mt. Everest te zien. Over twee dagen vervolgen we onze reis dan weer richting Patna, Allahabad en de Taj Mahal in Agra.